OOPOEH Fem: “Elke vrijdag komt Sammie kwispelend naar me toe”

Baasje Ellen zocht een sportschool. Ze koos voor Sammie. Een labradoodle. Veel gezelliger, altijd bij de hand en heerlijk om samen lange wandelingen maken. Ze heeft altijd katten gehad, maar dan word je niet vriendelijk doch dwingend gedwongen om meerder malen dagelijks naar buiten te gaan om te bewegen.

Sammie is een fantastisch knuffelbeest en allemansvriend. En heeft zich fijn gehecht aan Ellen en ook plezier in luisteren naar haar. Behalve als ze tijdens een wandeling een kat tegenkomen. Ellen wil graag één dag in de week de vrijheid hebben om niet voor Sammie te zorgen. In de zoektocht naar een goede oplossing, kwam toevallig OOPOEH op haar pad. Op vrijdag gaat Sammie al enkele jaren kwispelend naar haar OOPOEH. 

Ze kan niet zwemmen, maar in het diepe springen was nooit een probleem. Althans figuurlijk. Ze heet voluit Femmie, in de praktijk is het gewoon Fem. Kort en ferm. OOPOEH van 82 jaren. Verliefd op bouviers. Ze heeft om de beurt met vijf stuks mogen leven. Die beesten zijn niet vals, zeker niet, ze kunnen wel goed intimideren. Ze hebben nooit gebeten. Drie jaren geleden is haar laatste bouvier overleden. Nu past ze op een Spaanse Berghond èn Sammie. Fem woont vlakbij het strand en is een heerlijkheid om samen met de hond de zeelucht op te snuiven en andere hondenbezitters te ontmoeten.

Omdat ze zoveel wist van muziek, eigenlijk alles, was ze op haar achttiende jaar al cheffin van een grote platenzaak in Amsterdam. Slechts enkele jaren later, was ze vanzelfsprekend eigenaar van een eigen muziekwinkel.

Nee, niks en nergens voor geleerd. Gewoon een uitdaging aan gaan en al doende leren. Zo zit Fem in elkaar.

Zo heeft ze ooit een vrachtschip aangeschaft. Ze wist niet hoe zo’n ding behandeld moest worden, maar vertrouwde volledig op de crew. En de crew leerde haar om bij nood een taak over te nemen. Ze voeren mondiaal. Het was het eerst vrachtschip dat Libanon binnenvoer na de burgeroorlog in 1990. Dat was spannend, maar vooral een overwinning. Voor de Libanezen en de bemanning.

Soms waren er problemen bij het uitvaren van een haven. Die werden altijd in de kiem gesmoord. Laat Fem maar onderhandelen, dan komt het altijd goed.

Ondanks alle spannende projecten in haar leven, was de constante het leven met een hond van fiks formaat. Het fijne van OOPOEH is dat het gezien haar leeftijd niet meer mogelijk is om permanent zo’n joekel in huis te hebben, maar wel een paar dagen!

En dan ook nog gezellig contact met de baasjes. Beter kan niet.

Ellenoor Piersma schrijft succesverhalen voor Stichting OOPOEH. Honden en schrijven spelen een grote rol in haar leven: onlangs verscheen haar geïllustreerde boek ‘Verse Mannen‘ over de geboorte en eerste negen weken van een nestje Markiesjes van haar hond Kato. Haar ‘puppegrut’.

Deel dit op: