OOPOEH Bets: “Het is hier soms een zoete inval!”

Bets: “Ik heb zelf altijd honden gehad maar een paar jaar geleden moest ik mijn twee honden binnen een maand na elkaar laten inslapen. Toen besloot ik niet meer aan een nieuwe hond te beginnen. Ik schreef me in bij Stichting OOPOEH en kreeg twee Shelties te logeren.
Ondertussen kwam hier ook een Maltezer wonen die door omstandigheden tijdelijk niet meer bij zijn baas kon wonen. De tijdelijke periode werd telkens verlengd en na een jaar moest ik er niet aan denken dat die hond weer terugging naar zijn baas. Dus nu heb ik zelf ook weer een hond. Dat beest is dol op Willemijn en ook tussen Buck en mijn hond gaat het erg goed.
Sinds een maand of twee komt Buck hier regelmatig. Vorige week kwam Willemijn hem ophalen maar hij wilde niet mee naar huis. Hij zat op de bank, keek haar aan en dacht: ‘Ga jij maar, ik blijf lekker hier’. Toen is hij een nachtje gebleven, dan slaapt hij op een kussen bij me op bed.
Ik heb een scootmobiel en kan de honden niet uitlaten, maar dat is geen probleem want ik heb een groot veld waar ze de hele dag kunnen rennen. Laatst had ik hier vijf honden: mijn eigen hond, Buck, die twee Shelties en een hond van een kennis. Alles loopt hier door elkaar en dat gaat hartstikke goed. Het is hier soms net een zoete inval! Iedereen kan hier ook altijd aanschuiven. Willemijn blijft hier soms ook eten en dat vind ik hartstikke gezellig. Het is net alsof we elkaar al heel lang kennen.”

 

‘Vanavond kook ik voor Bets!’

Willemijn: “Ik heb tien jaar in de thuiszorg gewerkt en nam mijn hond altijd mee naar mijn werk. De ouderen die ik verzorgde vonden Buck geweldig en hij werd regelmatig verwend. Daar kwam een einde aan toen ik een nieuwe baan kreeg en ik Buck niet meer mee kon nemen. Ik heb gekeken naar een hondenuitlaatservice maar ik vond het geen leuk idee dat Buck dan de hele dag alleen thuis zat. Omdat ik met eigen ogen had gezien dat een ouderen en een huisdier een goede match kan zijn, zocht ik in die hoek naar een fijne oppas.
Op de site van OOPOEH kwam ik al snel bij Bets terecht. Ze woont in de buurt bij mijn huidige werk en heeft een grote tuin waarin Buck de hele dag kan snuffelen. Hij heeft er heerlijk en gaat er meerdere dagen per week heen.
Vanmiddag moet Bets even naar het ziekenhuis. Ik heb haar huissleutel gekregen en ga voor haar koken. Na mijn werk rijd ik naar haar huis om een lekkere pan soep te maken.”

 

Barbara Scholten is in het dagelijks leven kinderboekenschrijfster. Voor Stichting OOPOEH schrijft ze succesverhalen over de bijzondere band tussen OOPOEH’s, baasjes en huisdieren.

Deel dit op: