De telefoon gaat over. Ring ring: “Met Elly”. Gelijk val ik in een gezellig gesprek met OOPOEH Elly waarin ze tig voorbeelden geeft over hoe leuk de match is met hondje Sjef en -niet te vergeten– de baasjes van Sjef. Want zoals de baasje zijn, is het hondje vaak ook, meent OOPOEH. Alleen Sjef kan niet helpen verven bij een verhuizing, wat de baasje dan weer wel kunnen. Verder lezen…
OOPOEH Debbie: “Ik ben bijna 65 en ik heb altijd gezegd: ‘Ik overleef mijn hond en niet andersom.’ Dus toen mijn eigen hond overleed, besloot ik niet meer aan een nieuw huisdier te beginnen. Maar ik miste het gezelschap en de kwispelende begroeting als ik thuis kwam. Er gaat niets boven de liefde van een hond.
Ik zag een spotje van Stichting OOPOEH op televisie en werd nieuwsgierig. Ik heb me ingeschreven en na ongeveer twee maanden belden ze me dat ze in contact wilden brengen met Trudy en haar hond Jetje. Verder lezen…
Baasje Heleen: “Ik zag een poster van de stichting OOPOEH en zocht al een hele tijd naar een lieve oppas en vond de stichting een mooi initiatief; voor zowel baasje als de OOPOEH is dit de ideale oplossing. Ik vond het moeilijk om steeds vrienden en kennissen te vragen om voor Bella te zorgen en ik weet dat een OOPOEH een groot plezier beleeft aan het oppassen op een huisdier. Verder lezen…
OOPOEH Jeannette: “Ruim 2 jaar geleden heb ik mij ingeschreven bij stichting OOPOEH want ik heb altijd een hond gehad, de laatste was mijn lieve Basil een lieve ruwharige teckel. Ik wilde weer graag het gezelschap van een hondje dus ik ben naar de website van OOPOEH gesurfd. Ik heb hiervoor gekozen want wilde namelijk wel de lusten maar niet de lasten meer van een hondje. Verder lezen…
OOPOEH Olga: “Ik heb zelf een lieve hond gehad en die heb ik moeten laten inslapen. Ik heb er veel verdriet van gehad en wist niet of ik zelf weer een hond wilde nemen. Ik heb mij daarom ingeschreven bij OOPOEH omdat ik de vreugde van het gezelschap van een hond miste, het knuffelen en het lekker gaan wandelen. Ik zag Floris op de website en dacht meteen dat vind ik nou een leuke hond! Verder lezen…
OOPOEH Marga: “Wij hebben 15 jaar een Beagle gehad en wij wilden geen nieuwe hond meer nemen zodat we wat meer vrijheid hebben. Ik heb mij ingeschreven bij OOPOEH omdat ik het gezelschap miste van een hond en ‘wel de lusten wil en niet de lasten wilde. De 1e kennismaking met baasje Miranda en hond Casino was bij ons thuis en de 2e keer ben ik naar haar toegegaan, dat klikte gelijk heel erg goed! Verder lezen…
OOPOEH Els: “Ik heb vroeger twee honden gehad en we hadden een hulphond voor mijn dochter. Hij is helaas twee jaar geleden overleden. We voelden ons helemaal een beetje ‘onthand’ want we misten de wandelingen. Ik ben een echt buitenmens en met een hond lekker gaan wandelen is gewoon veel leuker. De fysiotherapeut van m’n dochter opperde om op andere honden te m passen en we hadden al eens over OOPOEH gehoord. Dus toen heb ik mij ingeschreven. Verder lezen…
OOPOEH Rita (86): “In het blad van de Ouderenbond las ik een stukje over de Stichting OOPOEH. Ik dacht meteen: dat ga ik doen! Wat extra gezelligheid voor mij en mijn eigen hond Sita. En Chila hoeft niet alleen te zijn als het baasje er niet is. Elke vrijdag komt Chila en ze is laatst ook vier dagen achter elkaar bij mij geweest. Ik ga heel graag met Chila en Sita samen wandelen. Verder lezen…
OOPOEH Loes (61): “Na een ongeluk zat ik veel binnen en zag ik het spotje van OOPOEH op tv. Omdat ik vroeger vier katten heb gehad en dat heel gezellig vond, heb ik mij ingeschreven. Ik wilde zelf niet meer aan een kat beginnen omdat ik geregeld naar het ziekenhuis moet en dat kan niet als je een huisdier hebt. Verder lezen…
Baasje Anita: “Brandy is een Griekse vondeling van het eiland Lesbos. Sinds januari 2012 woont ze bij mij. Ze is lief, sociaal en vrolijk. Aanpassingsproblemen heeft ze nooit gehad, ze gaat zelfs iedere dag mee naar kantoor. Toch zocht ik een oppas voor zo af en toe. En dankzij Stichting OOPOEH vond ik Rika, zij bleek schuin tegenover mij te wonen! Zowel Brandy als ik zijn erg blij met haar. Verder lezen…