De Rotterdamse Moniek was als kind al dol op dieren. Dolblij was ze dan ook toen ze op haar veertiende haar eerste hondje kreeg. Sindsdien hebben huisdieren altijd een belangrijke rol in Monieks leven vervuld. Toen ze na haar scheiding een appartement in het Rotterdamse centrum betrok kon ze, vond zij zelf, geen huisdieren meer nemen. Ze was inmiddels 70, de ruimte was beperkt en die continue zorg wilde ze in haar eentje ook niet meer dragen. Maar ze miste wel dat vrolijke gezelschap. En die stok achter de deur om naar buiten te gaan, weer of geen weer. Toen herinnerde Moniek dat ze ooit tijdens een bezoek bij de dierenarts een foldertje van Stichting OOPOEH had meegenomen. Ze nam contact op met de Stichting en werd kort daarna gematcht met een lief hondje. 

Moniek past inmiddels alweer een kleine 2 jaar met veel plezier op haar (inmiddels tweede) oppashond: de jonge en enthousiaste labradoodle Boumy. Tijdens de kennismaking met Boumy was er direct een geweldige klik. Moniek: ’ Boumy was zo vrolijk en lief en heerlijk op zijn gemak. Ik voelde direct dat wij het heel gezellig gingen krijgen. En met de baasjes Barry en Ivo was het contact ook meteen heel leuk.’ 

Er volgde een gezamenlijke proefwandeling waaruit bleek dat de ervaren Moniek de enthousiast Boumy keurig onder controle kon houden.  Wat een match! En ze wonen om de hoek dus ook nog eens heel erg praktisch! Sindsdien past Moniek ongeveer wekelijks op Boumy. De oppasdagen worden naar wederzijdse behoefte en mogelijkheden ingepland.

En toen kwam corona en dat had veel impact.
Moniek: ‘Mijn sociale contacten vielen ineens allemaal weg en ook mijn wekelijkse sportclub stopte. Ik wilde heel graag blijven bewegen maar wandelen in je eentje is echt niets aan. Gelukkig mocht ik Boumy nog steeds gewoon ophalen ook al was het oppassen niet meer nodig. 

Met Boumy op de achterbank toert Moniek regelmatig naar bijvoorbeeld het Eiland van Brienenoord, de Esch of naar de Hoeksche Waard. Of ze gaat met Boumy in de metro of de tram. Alle losloopplekken zijn inmiddels door het tweetal bezocht. De energieke Labradoodle kan dan even uitrazen en heerlijk spelen met andere hondjes. Moniek: ‘Ik vind dat een feest om naar te kijken. En ik klets ondertussen gezellig met wat hondenbaasjes.’ 

Eenmaal weer thuis valt Boumy steevast als een blok in slaap. En na het dutje is er weer tijd om te spelen of om even heerlijk te knuffelen. De oppasdag wordt altijd gezellig afgesloten als Boumy rond 18.00 wordt opgehaald. Moniek:’ Heel fijn om dan nog even met de Barry en Ivo bij te kletsen.’ Geweldig vond Moniek het toen de heren rond oudjaar langskwamen met champagne en hapjes. ‘Is dat uw zoon?’ vroeg laatst een nieuwsgierige medebewoner van het appartementencomplex over Ivo. ‘Nou ja! Grappig toch?’ aldus Moniek.

Moniek: ‘Ik kan het iedereen aanraden om OOPOEH te worden: Als het goed klikt met zowel het hondje als het baasje dan heb je er in een klap zoveel gezelligheid bij!!’ Ook Barry en Ivo voelen zich gezegend met hun match.
Barry: ‘Moniek is zo’n leuke en ondernemende vrouw. Wij hebben het echt met haar getroffen. Het voelt voor ons fijn om haar een beetje gelukkig te maken. En dat Moniek zoveel ervaring met honden heeft is voor ons mooi meegenomen want Boumy is onze eerste hond dus zitten wij soms best met vragen. Ook Boumy is super happy met de match. Barry: ‘Boumy vindt Moniek gewoonweg geweldig!  Als we Boumy naar Moniek brengen dan trekt hij ons de lift in en begint hij steevast hartstochtelijk te joelen. Zo leuk om te zien dat zij elkaar zo blij maken. Binnenkort gaan we samen met Moniek een terrasje pakken. Daar verheugen wij ons allemaal op!’

Moniek is inderdaad al een zeer ervaren oppas, voor Boumy paste de Rotterdamse OOPOEH al ruim 2 jaar op oppashond Nino, maar toen Nino verhuisde stopte het oppassen helaas. Wel is er nog steeds goed contact met de baasjes van Nino.