De Rotterdamse Moniek (76) was als kind al dol op dieren. Dolblij was ze dan ook toen ze op haar veertiende haar eerste hondje kreeg. Sindsdien hebben huisdieren altijd een belangrijke rol in Monieks leven vervuld. Toen ze na haar scheiding een appartement in het Rotterdamse centrum betrok kon ze, vond zij zelf, geen huisdieren meer nemen. Ze was inmiddels 70, de ruimte was beperkt en die continue zorg wilde ze in haar eentje ook niet meer dragen. Maar ze miste wel dat vrolijke gezelschap. En die stok achter de deur om naar buiten te gaan, weer of geen weer. Toen herinnerde Moniek dat ze ooit tijdens een bezoek bij de dierenarts een foldertje van Stichting OOPOEH had meegenomen. Ze nam contact op met de Stichting en werd kort daarna gematcht met een lief hondje.