OOPOEH Thès: “Tot mijn twaalfde had ik een hond en tot vijftien jaar geleden had ik twee katten. Ik wilde niet meer aan een huisdier beginnen maar ik ben dol op honden en moet mijn liefde kwijt. Een vriend attendeerde me op het bestaan van stichting OOPOEH en daar heb ik me ingeschreven. Na een week of drie kwam er een eerste reactie van mensen die een oppas zochten voor hun sint-bernard. Ik woon driehoog en dat leek me niet zo’n goed idee. Weer drie weken later nam Irma contact met me op. Op dinsdag dronken we een kopje thee en op vrijdag paste ik voor het eerste op Alf. Dat ging hartstikke goed, al heeft het wel even geduurd voordat ik hem los durfde te laten. Na vier keer zei Irma: ‘Doe het nou maar, mijn zegen heb je.’ En inderdaad, Alfie bleef keurig bij me in de buurt.
Ik heb een heel goede verstandhouding met Irma en ik ga ook wel eens bij haar eten. We zijn allebei flexibel en als het een keer niet uitkomt om op te passen, is dat geen probleem.
Ik kijk elke week uit naar de komst van Alf. Op donderdag denk ik: Alfie komt morgen, leuk! Ik vind het heerlijk om met Alfie te wandelen maar ik moet eerlijk zeggen dat ik ook blij ben als hij weer wordt opgehaald aan het einde van de middag. Eén dag in de week is precies goed voor me.”
‘Ze past zo goed bij hem!’
Baasje Irma: “Een hond stond altijd bovenaan mijn verlanglijstje maar ik kreeg er nooit één. Alf is onze allereerste hond. Ik wilde zelf natuurlijk graag een hond, maar ik vond het ook leuk voor onze zoon Yan. Hij is enig kind en als ouders heb je dan toch soms het gevoel dat je met z’n tweeën naar je kind zit te staren. Alf doorbreekt dat gevoel en is een maatje voor Yan. Hij laat hem af en toe uit en als hij televisie kijkt komt Alf gezellig naast hem op de bank zitten.
In het begin nam ik Alf mee naar mijn werk, maar daar misdroeg hij zich en dus ging ik op zoek naar een andere oplossing. Op het uitlaatveld werd ik gewezen op het bestaan van stichting OOPOEH. Ik schreef me in en een paar weken later gingen Alf en ik samen op bezoek bij Thès. Ik zag meteen dat ze Alf leuk vond en we maakten meteen een afspraak voor een eerste oppasdag. De eerste paar keer bracht ik Alf naar binnen en trok dan snel de deur achter me dicht omdat hij het best lastig vond dat ik vertrok. Tegenwoordig kijkt hij me aan met een ‘Ga je nou eindelijk weg’-blik als ik te lang met Thès in de deuropening sta te kletsen.
Thès is sociaal, kordaat en flexibel. Ze heeft een heel goede invloed op Alf, vindt zijn karakter leuk en ze kan hem aan. Bij een pittige hond hoort een pittige OOPOEH. Ik heb het echt getroffen met Thès!”