Van een winkelier in de buurt hoorde Ria (75) over stichting OOPOEH. Honden heeft ze zelf nooit gehad maar ze vond ze wel altijd erg leuk. Maar ze zou nu geen eigen hondje meer willen nemen. Veel te duur en ‘s avonds nog verplicht naar buiten vindt ze geen fijn idee. Een oppashondje leek haar ideaal. Die wordt aan het eind van de middag weer opgehaald en brengt overdag toch een beetje gezelligheid in huis. Ria: ‘Een hondje is ook een fijn wandelmaatje want je moet toch een beetje in beweging blijven, zeker als je wat ouder en stijver wordt!’
Wensen
Zelf heeft Ria geen computer dus belde ze met een medewerker van Stichting OOPOEH om samen een oppasprofiel aan te maken. Ze gaf haar wensen aan; een klein hondje om op te passen en eentje die niet aan de lijn trekt. En ze wilde ook geen Chihuahua of juist een enorme joekel. Ria woont in de Pijp is een Amsterdamse in hart en nieren. Bij haar vandaan loop je zo het Sarphatipark in. Ria is nu twintig jaar alleen gaat regelmatig naar activiteiten in de buurt, om te eten of te rummikuppen. Zo blijft ze onder de mensen. Maar een oppashondje geeft ook gezelligheid in huis.
En zo gebeurde het dat ze gematcht werd aan haar eerste oppashondje Benji. Een ontzettend lief zwart krullend hondje waar ze 3,5 jaar met heel veel plezier wekelijks op heeft gepast. Benji had ook een erg lief baasje die Ria vaak met iets hielp. Vreselijk verdrietig was Ria dan ook toen de kleine Benji op zijn 15e levensjaar overleed. Een ingelijste foto van Benji hangt nog altijd bij Ria aan de muur.
Kleine krullebol
Toen Ria een beetje over het verlies van Benji heen was, kwam er via Stichting OOPOEH een nieuw oppashondje in haar leven. Ollie, ook een krullenbol, een kleine bruine dit keer. Na een korte wenperiode werd het wederom dikke mik tussen Ria en haar oppashondje. Één dag per week past zij nu op de kleine Ollie en dat nu alweer twee jaar lang.
Ollie is nu haar lust en haar leven. Als Ollie op donderdagochtend door baasje Ilse wordt gebracht is Ollie helemaal door het dolle heen. Ollie vliegt de trap op om Ria te begroeten. Ook Ria is dan zo blij want ze heeft er naar uitgekeken om Ollie weer te zien. Haar kleine vriendinnetje krijgt dan meteen iets lekker te eten en daarna gaan ze wandelen. Gewoon door de Van Woustraat, naar de Albert Cuypmarkt of door het Sarphatipark. Ria: ‘ik heb maar korte benen hoor dus ga niet zo snel, maar dat vindt Ollie geen probleem. Ze loopt rustig met me mee. Ollie is zo schattig, ontzettend veel mensen kijken en vragen: ‘O wat een leuk hondje, mag ik haar aaien?’ En dat mag, want Ollie vindt het prima, ze is echt een allemans-vriendin. Zo gemakkelijk en lief.
Spelletjes
Eenmaal thuis gaat Ollie lekker slapen bij Ria op de bank. Of liever nog, gezellig op schoot. Ria: ‘Ollie vindt dat ook heel fijn want als ik haar dan aai krijg ik meestal een likje op mijn wang. Het is echt zo’n lief hondje.’ Als de kleine weer wakker is dan spelen ze meestal samen met de bal. Ria gooit de bal door de kleine woonkamer en Ollie brengt die vervolgens keurig weer terug. Ria lachend: ‘Ik kan er rustig voor op de bank blijven zitten.’ Eindeloos kan het tweetal dit spelletje volhouden. Ria: ‘Als Ollie er is voel ik me vrolijk en stop ik meteen met piekeren. Het liefst zou ik veel vaker op Ollie passen’.
Kerstmis samen
Het contact met baasje Ilse vindt Ria ook erg gezellig. Ria: ‘Ilse is een leuke jonge vrouw die net zoals ik helemaal gek is op Ollie. Ilse is meestal erg druk met haar werk maar bijvoorbeeld op eerste kerstdag kwam ze gezellig samen met haar vriend bij mij op bezoek.’ Vaak neemt Ilse ook wat lekkers mee voor Ria. Of ze helpt met het installeren van iets op de telefoon.
Ook baasje Ilse is ontzettend blij met de match. Ilse: ‘We hadden het niet beter kunnen treffen. Ria is echt een schat! Ze is heel zorgzaam en lief voor Ollie. En ze is heel trouw, nooit zegt Ria af. Die twee zijn dan ook zo dol op elkaar! Het is echt een win-win-situatie, ook voor mij en voor Ollie.’
—