OOPOEH Peter: “Dankzij mijn oppashond stotter ik nu minder”

OOPOEH Peter (73) uit Den Haag: “Na bijna vier jaar kan ik echt zeggen dat Bauke en ik dikke maatjes zijn. Ik haal hem elke woensdag op en dan wandelen naar huis, naar mijn vrouw. Zij is ook dol op Bauke, maar ik ben degene die het meeste met hem loopt. Op woensdag is het echt Bauke-dag en wordt hij natuurlijk een beetje extra verwend. Soms heeft hij het zo naar z’n zin bij ons, dat we het baasje bellen dat hij pas na het eten weer thuis komt. 

Weet je wat zo lekker is aan een hond, je bent in beweging in de buitenlucht. Ik ben echt opgeknapt van het lopen met Bauke. Ik heb veel gestotterd en daarom vermeed ik praatjes op straat. Als iemand me vroeg hoe laat het was, zei ik maar dat ik geen horloge bij me had. Maar met een hond heb je altijd praatjes, iedereen spreekt je aan als je met zo’n leuk dier loopt. Wat een openbaring was dat, inmiddels praat ik dan ook stukken beter.

Dat Bauke vaak eigenwijs is vind ik eigenlijk alleen maar leuk. Soms gaat hij tijdens een wandeling ineens in de ‘parkeerstand’. Zie hem dan maar eens mee te krijgen! We discussiëren regelmatig minutenlang welke kant we opgaan. Ik ben echt blij met die hond. En met het baasje en haar gezin hebben we ook erg leuk contact Ja, we gaan dit nog heel lang zo doen.” 


Baasje Rigtje: “Ik vind het altijd zo leuk dat Peter zo lief over Bauke praat. Ook als hij streken uithaalt of z’n pootjes schrap zet, kan Peter daar gelukkig om lachen. Al bij de eerste kennismaking zag ik dat Peter en zijn vrouw Yolanda hele integere en lieve mensen zijn. Op de woensdag is hij echt een koninkje. Waar Bauke bij ons thuis een groot deel van de dag ligt te slapen, is hij bij Peter en Yolanda de hele dag op. Peter laat Bauke ook altijd de route bepalen, dat is zo lief. En moe dat Bauke is als hij weer thuis is! Hij heeft dan lekker gelopen en ontzettend veel aandacht gekregen.

 

Ik vind het belangrijk dat het oppassen vrijblijvend is, dat het geen verplichting is. Peter past elke woensdag op, maar als het een keer niet uitkomt, is dat geen enkel probleem. Eens in de zoveel tijd spreken we af om even bij te praten en neem ik iets lekkers mee zodat we ook weten wat er speelt in elkaars leven. Toen mijn zoon was geslaagd voor zijn eindexamen heb ik Peter gelijk een berichtje gestuurd. We hebben er echt een leuk contact aan overgehouden.”

Dit succesverhaal is onderdeel van OOPOEH’s nieuwste boekje ‘Dierbare Vrienden’, met daarin 12 prachtige verhalen over hoe OOPOEH’s en oppashonden elkaars leven leuker maken. Wilt u het thuis ontvangen? Bij een donatie van minimaal €10 krijgt u het thuisgestuurd. Klik hier om te bestellen. 

 

Deel dit op: