Baasje Dyonne: “Mijn ouders hebben een reisbureau en meestal gaat onze hond Jazz mee naar kantoor. Ze ligt dan rustig onder het bureau van mijn vader of in de etalage. Maar we merkten dat we incidenteel toch behoefte hadden aan een oppas voor Jazz omdat mijn ouders soms op reis zijn voor hun werk. Jazz is nogal kieskeurig, zowel naar mensen als naar andere dieren, en ik wist zeker dat ze in een kennel de hele boel bij elkaar zou janken.
Ik ging op zoek naar een andere oplossing en zag een spotje van stichting OOPOEH op televisie. Ik schreef me in, stuurde een foto van Jazz en ons gezin op en vervolgens kreeg ik bericht dat er interesse was van een echtpaar uit Poortugaal. Dat vond ik best een stukje rijden maar het leken me heel aardige mensen, dus ik dacht: waarom niet? Onze eerste kennismaking was bij Aad en Tineke thuis. Ik wilde ze graag beter leren kennen maar vond het ook belangrijk om hen in hun eigen omgeving te zien.
Ik had meteen een goed gevoel en we maakten een afspraak voor een oppasmiddag. De tweede keer werd het een dag, vervolgens een weekend en uiteindelijk heb ik Jazz twee weken bij Aad en Tineke achtergelaten. Dat is best lang maar ik weet dat ze dol zijn op Jazz en ik zie ook dat Jazz het naar haar zin heeft. Als ik het portier open, springt ze uit de auto en rent kwispelend naar de goede deur.
Tijdens langere oppasperiodes heb ik regelmatig contact met Aad en Tineke. Toen Jazz voor het eerst een paar nachten bleef logeren, wilden Aad en Tineke haar beneden in haar mand leggen, zoals ze gewend waren te doen met hun eigen honden. Maar daar was Jazz het niet mee eens. Zij wilde ook boven slapen! Nu staat haar mand één verdieping hoger en gaat ze slapen als Aad en Tineke ook naar bed gaan.”
‘Het is een wereldbeest!’
OOPOEH Tineke: “Op een periode van een aantal jaar na, hebben Aad en ik altijd honden gehad. Maar ja, onze honden werden gemiddeld veertien jaar, en ik ben vierenzeventig. Als we nu aan een pup zouden beginnen, moet hij straks ons karretje trekken. Dat risico wilden we niet nemen.
Op tv zag ik een reclamespotje van stichting OOPOEH. Ik zei tegen mijn man: ‘Dat zou ik best willen.’ Ik heb me aangemeld en zag Dyonne met Jazz op de site staan. Ze zijn bij ons gekomen, Jazz had het meteen naar haar zin in de omheinde tuin en ook tussen Dyonne en ons klikte het. We hebben het aantal oppasmomenten langzaam uitgebreid en ik zat er wel even mee hoe dat moest als we op vakantie zouden gaan naar ons chalet in de Brabantse bossen. Maar we nemen Jazz gewoon mee en hebben ook daar een hek om de tuin gebouwd. Het is een dametje met een karakter maar ze is ontzettend lief, we kunnen haar overal mee naar toe nemen. Het is een wereldbeest!
Laatst waren we uitgenodigd voor een receptie op het reisbureau door Dyonne en haar familie. Toen we binnenkwamen herkende Jazz ons meteen en stormde op ons af. Dat zijn leuke momenten.
Als ik op vakantie ben, houd ik vaak een dagboek bij. Ik ben nu ook begonnen om een dagboek bij te houden als Jazz bij ons is. Ik schrijf vanuit het perspectief van de hond en laat zien welke avonturen Jazz meemaakt als ze bij ons is. Nog één logeerpartij en dan is het eerste dagboek vol. En dat geef ik natuurlijk aan Dyonne cadeau!”